top of page

- Vind Ingvild Eiring exclusive inNormaal Tijdschrift -

EXCLUSIEF INTERVIEW

Wat duwde je in deze kunst?
Ik deed een testshoot met Julie Loen, wier erotische en surrealistische foto's me opvielen tijdens een tentoonstelling. Ik ben al jaren geïnteresseerd in erotische kunst, foto's, tekeningen, boeken… Het leek me vanzelfsprekend om deze weg te volgen en te poseren voor dit soort beelden. Het is de grappigste ervaring die ik in lange tijd heb gehad. Ik vond het geweldig, de resultaten waren geweldig en ik bouwde een online portfolio dat al snel de aandacht trok van fotografen in Londen, Parijs en elders. Toen ben ik niet gestopt. De sneeuwbal begon steeds sneller te rollen, ik had mijn nieuwe passie ontdekt!

Hoe zijn jullie samenwerkingen met fotografen tot stand gekomen?
Poseren is mijn passie, niet mijn werk, de tijd die ik eraan kan besteden is altijd beperkt geweest en ik moest heel selectief zijn. Ik werk met weinig mensen. De meeste fotografen waarvoor ik nu poseer, zijn degenen met wie ik al jaren samenwerk. Slechts af en toe neem ik contact op met iemand anders. Ik moet me echt geïnspireerd voelen door de visioenen en de foto's, om dezelfde soort esthetiek te delen als de fotograaf om met hem te werken. Als ik zo nieuwsgierig ben naar zijn universum dat ik er deel van wil uitmaken, er iets aan wil toevoegen, dan neem ik contact met hem op. Als de verbinding gemaakt is, besluiten we iets te programmeren.

Hoe kijk je naar het naakt  ?
Ik stelde me het naakt voor als iets heel sexy en opwindends. Ik wist niet dat het ook emotioneel zo lonend kon zijn. Een creatieve uitlaatklep waarmee je jezelf kunt uiten, gevoelens en emoties kunt verkennen, verhalen kunt vertellen. Naakt zijn is voor mij secundair. Het is met het naakt waarmee ik ben begonnen en ik ben eraan gewend, ik voel me op mijn gemak als ik naakt ben. Eigenlijk zelfverzekerder dan gekleed. Als ik iets doe dat expliciet seksueel of erotisch is, is naakt of halfnaakt zijn een belangrijk onderdeel van de ervaring. Het hangt allemaal af van de opname. Maar ik vind het heerlijk om naakt voor een camera te staan. Ik ben een exhibitionist, maar wat nog belangrijker is, naakt zijn zorgt ervoor dat ik me kwetsbaarder en opener voel, wat me helpt bij foto's.

Je werkt in de bioscoop, en meer bepaald in kleding en styling, is er geen tegenstrijdigheid?
Ik hou van cinema en mijn werk als kostuumontwerper. Anderen aankleden en helpen verhalen te vertellen door de juiste kostuums te vinden, vind ik erg leuk. Ik denk altijd aan kleding voor andere mensen. Ik poseer in mijn vrije tijd, het is mijn hobby en mijn passie, iets anders, het doel is anders. Ik hoef niet naakt te zijn, maar ik wil me geen zorgen maken over mijn kostuum als ik poseer. Eigenlijk heb ik niet veel tijd, en het is makkelijker om naar een shoot te komen met een paar schoenen en een paar jurken dan om een compleet kostuum te ontwerpen. Daarnaast ben ik een perfectionist, ik doe graag veel dingen waar ik gewoon geen tijd voor heb. Geweldige jurken ontwerpen, hoofdtooien maken... Ooit misschien. Maar het is een groot voordeel om ervaring in de bioscoop te hebben. Ik denk de hele tijd in plaatjes. En ik kan altijd meenemen wat ik nodig heb uit de studio's in Oslo, als ik van tevoren met de fotograaf praat. Ik neem vaak kleine voorwerpen mee, soms unieke oude stukken of originele kleding die ik huur. Maar ik gebruik kleding graag als accessoire of als uitgangspunt. Kunst en erotische fotografie, dat is wat ik wil doen, naakt of halfnaakt zijn werkt het beste voor dit soort beelden.

Wat is de grens tussen naakt en erotiek? 
Niet echt. Mensen zien verschillende dingen als provocerend. Sommigen schrikken bij het zien van een borst. Iedereen heeft zijn grenzen. Wat mij betreft hou ik van provocatie. En ik provoceer graag. Een goede foto laat je iets voelen. Ik krijg veel feedback op mijn foto's en dat waardeer ik enorm. Vorige week kreeg ik te horen dat ik geen klassiek model ben, dat ik een brug ga slaan tussen kunst en kwalitatieve erotiek. "Het is geweldig, maar misschien een beetje te veel voor gewone mensen." Ik waardeerde het compliment enorm. Iemand anders vertelde me: "Je foto's zijn provocerend en ontroerend op manieren die moeilijk te beschrijven zijn. Feedback als deze is echt inspirerend. Ik vind het leuk om mensen iets te laten voelen.

Is het model het uitgangspunt voor een foto?
Het hangt er van af. Sommige fotografen willen met mij foto's maken vanwege wie ik ben en wat ik uitdruk, en hoe ik eruit zie. Ze werken met mij samen als ik het model ben dat ze zien als ze zich de foto voorstellen, als ik de kwaliteiten heb die ze nodig hebben voor een bepaalde visie. En in sommige gevallen is juist de ontmoeting tussen twee mensen, de chemie tussen model en fotograaf, een wederzijdse inspiratie, de verbinding zelf het uitgangspunt.

Wat vind je leuker  aan model zijn?
Ontmoet interessante artiesten. Werk samen met goede mensen. Reis. Heb een excuus om gekke dingen te doen. Grenzen verleggen. Adrenalinestoten krijgen nadat je iets heel moeilijks of een beetje gevaarlijks hebt gedaan.

Voel je je meer gewild sinds je naakt poseert  ?
Niet in mijn dagelijks leven. Online ja, maar het is oppervlakkig. Ik krijg wel eens complimenten voor mijn uiterlijk, dat is natuurlijk mooi, maar eerlijk gezegd heb ik liever dat mensen zeggen dat ze op de een of andere manier geraakt zijn door mijn foto's. Maar zeker, poseren gaf me meer zelfvertrouwen. Niet dat ik mijn kijk op mijn uiterlijk heb veranderd, maar door ervaringen, goed of slecht. De reizen, de uitdagingen, de mensen die ik heb ontmoet en het talent dat ik heb ontwikkeld. Het creëren van krachtige beelden geeft me een goed gevoel. Bijna op hoogte.

Studio of exterieur  ? 
Het maakt niet uit, als er maar iets inspirerends is. Rekwisieten, natuur, sfeer, geluid, licht... Het is soms ongemakkelijk om buiten te fotograferen als het koud is, maar uiteindelijk raak ik meer geïnspireerd als ik een beetje pijn heb dan wanneer ik me te comfortabel voel.

Voor wie zou jij willen poseren?
Ellen von Unwerth. Ik denk dat dat heel leuk zou zijn!

Welke eigenschappen zijn nodig om model te worden?
Ik denk dat belangrijke eigenschappen voor een model avontuurlijk, ruimdenkend, gemakkelijk in de omgang zijn en dingen niet al te serieus nemen.

Je nachtkastje?
Chez Pazienza: Dead Star Twilight

Je belangrijkste karaktertrek?
Intens. Creatief. Grappig. Aardig, vriendelijk.

Uw projecten?
Ik heb al een fotoboek gepubliceerd, ik heb het idee voor een volgende. Ik werk ook aan een serie miniatuurdiorama's met muizen in een griezelige Victoriaanse sfeer. Het is een enorm project dat veel tijd kost. Maar ik ben erg gemotiveerd. Ik maak kleine sculpturen, muizen, ik maak kostuums en interieurs… Er is een verhaal voor elke kamer, allemaal somber. Ik zal het project in 2017 presenteren. 

Het vrouwelijk naakt is ongetwijfeld succesvoller dan het mannelijk naakt. Hoe verklaar je  that?
Ik kan alleen voor mezelf spreken. Mannenlichamen mogen dan mooi zijn, ik heb maar één fotoboek met mannelijke naakten, tegen zo'n vijftig met vrouwelijke naakten. Ik vond het gewoon altijd leuk om naar foto's van vrouwen te kijken. Het is interessanter, mooier en sensueler. En het is ook een kwestie van cultuur. 

- Vind Ingvild Eiring exclusive inNormaal tijdschrift -

Mis ons nieuws niet

logo de Normal Magazine

NIEUWSBRIEF

NEEM CONTACT MET ONS OP

bottom of page